Aşık Nesimi'nin BiyografisiNesimi Çimen (1931, Adana, Saimbeyli - 2 Temmuz 1993, Sivas), ünlü bir halk ozanı.Nesimi Çimen 1931 yılında Adana'nın Saimbeyli Kazasının Fatmakuylu Köyü'nde doğdu. 1941 yılında on yaşındayken ailesiyle birlikte Kayseri'nin Sarız kasabasına bağlı İncemagara Köyü'ne göçtü. Oniki yaşında heveslenerek cura çalmaya başladı. Bulunduğu ortamda Alevi deyişlerini öğrendi ve çevresinde, kendine özgü yorumlarıyla ilgi gördü. O günden ölümüne kadar curasını elinden bırakmadı, curasıyla birlikte iki Temmuz 1993'te Sivas'ta şeriatçi ateşte yandı. Yoksul bir Alevi ailedendi.Daha çocuk yaşta hayatını çalışarak kazanmaya başladı. 1946 yılında evlendi, tekrar göçtü. Bu defa Adana'nin Kozan kasabasıniın Faydalı Köyü'ne yerleşti. O köyde çapacılık yaptı. Kalaycılık ve bakırcılık öğrendi. Geçimini köy köy dolaşarak bu mesleklerden sağladi. Bir yıl sonra tekrar Kayseri-Sarız' a göçtü. 1953 yılında askere gitti. 1956 da tekrar Adana Kadirli'ye döndü.1959 da ise Maraş- Elbistan'ın Akdil Köyü'ne yerleşti. 1960 yılında tekrar Kadirli'ye dönen Nesimi Çimen'i bu kadar sık göçüren neydi? 1962 yılından sonra İstanbul'a yerleşti ve bir mozaik fabrikasına işçi olarak girdi. İşçilikle birlikte Nesimi'nin hayatı da biraz düzene girdi. Yeni kurulan Türkiye Işçi Partisi ile tanıştı ve partiye üye oldu. TIP'in düzenlediği bir çok gecede kendi demelerini ve Alevi deyişlerini çalıp söyledi. 1984'ten 1987 yılına kadar İsveç'te yaşadıktan sonra, orada oturma hakkı olmasına ragmen ülkeye dönmüştü. Dönmeden önce Almanya'nin bir çok kentini, bu arada Berlin'i de ziyaret etmişti. Sanki dostlarıyla vedalaşmaya çıkmıştı, curanın bu büyük ustası.. . Türkiye'de eserlerini yayınlamak istiyordu. Umarım, onun acılarımı dile getireyim dediği eserleri zaman geçmeden yayınlanır. Nesimi eserleriyle sevenlerine ulaşır. Nesimi Çimen sık sık sermayemiz laf derdi. Muhabbetine katılanlar, onun başından geçenleri nasıl bir öğreti gibi anlattığına şahittirler. Ben bir tanesini size aktarayım: Nesimi Çimen, arkadaşları Osman Dağlı ve Mehmet Tokatlı ile aşırı bir sıcak günde Istanbul'da bir cadde de birini beklemektedirler. Gelecek, saatler geçmesine ragmen gelmemiştir. Sıcaktan ayakta duramaz hale gelen üç arkadaş yakınlarındaki camiiyi görerek gölgesine sığınmak isterler. Kapıda camiinin hocasi Nesimi'ye dur sen giremezsin der Elindeki ne diye sorar. Nesimi: Cura diye yanıtlar soruyu. Onunla içeri giremezsin der hoca. Nesimi; Niye girilmesin Hoca. Surda bir Müslüman gelse. Elinde kitabıyla içeri girmek istese engel mi olacaksınız? Onu elbette sokariz der Hoca. Nesimi, o halde ben de gireceğim, cura benim kitabim der ve girer camiinin içine. Sıcaktan kavrulmus üç arkadas gölgede biraz rahatlamışlardır. Nesimi Çimen uzanı verir camiinin ortasına. Hoca tekrar görevini yapar. Allah'ın evinde böyle uzanılmaz! Nesimi cevabı yapıştırır: Be Hoca, bura Allah'ın evi, bende ona misafir geldim. Yani Allah'ın evinde de mi rahat edemeyeceğiz? “ Hoca ne söyleyeceğini şaşırmıştır. Mazlum Çimen'in babasıdır. Kaynak :https://www.turkcebilgi.org/kim-kimdir/n/nesimi-cimen-39094.html |